Vorige week vrijdag had ik een afspraak met Jan, een samenwerkingspartner. Ik had hem uitgenodigd voor een lunch. Het doel was het bespreken van de concept samenwerkingsovereenkomst. Echter tijdens het eten van de quiche en het amandelbrood, bleek dat ons veel meer verbindt dan opgeschreven kan worden in een overeenkomst. ‘Ik heb je heel anders leren kennen!’ zei Jan bij het afscheid en ik dacht hetzelfde… Ik wist het wel, maar door deze ervaring kreeg het extra betekenis. Het fundament van samenwerking (ook tussen organisaties) is een relatie. En die persoonlijke verhouding tot elkaar is (gelukkig!) veranderbaar door oprechte aandacht voor elkaar en elkaars belangen. Met wie zou jij eens een broodje willen eten?